Gisteren stond in “Sir Edmund”, een van de bijlagen van de Volkskrant, een stuk met de titel “De knop die niets doet”. (Lees het stuk op Blendle, kost wat…)
“Bij het ontwerpen van de oversteekknoppen in Nederland wordt er van uitgegaan dat ze nietsvermoedende fietsers op die manier geruststellen, bevestigt verkeersregeltechnicus Eric Greweldinger van de gemeente ‘s-Hertogenbosch. Detectoren in de grond, die ook wel lussen worden genoemd, pikken op veel kruisingen de fietsers al op voordat ze de knop indrukken: zo krijgen ze sowieso groen. ‘Maar niemand wil wachten, en fietsers ook niet. Voor hen is de knop een manier om daarvan los te komen: een verlosknop dus.”
Herkenbaar. Aan de rand van Nijmegen is ook zo’n stoplicht met een knop.
Maakt niet uit wat je doet: Je weet dat als er een auto naast je staat op het moment dat je als fietser op de knop drukt, die auto altijd eerst mag, het licht dan weer op rood gaat, het kruisend verkeer krijgt groen, en pas daarna krijg jij als fietser groen.
Met andere woorden: De fietser die voor zijn eigen milieuvriendelijke aandrijving zorgt, moet altijd wachten op de automobilist die door het indrukken van het gaspedaal de wereld vervuilt.
Zeg, wat willen jullie nu eigenlijk bereiken, want dit werkt averechts!